10 Kasım 2016 Perşembe

Yaybahar isimli ilginç enstrüman

25 Eylül 2016 Pazar

Konar-göçerler arasında besledikleri koyun ve keçilerin rengine göre isim
alma geleneği oldukça yaygındı (Halaçoğlu 2003: 103). Bu bağlamda Ak/çe Keçili
(KKA. TD. nr. 47, v. 392b; BOA. TD. nr. 8, s. 426), Kızılca Keçili (MAD. nr. 14,
v. 9b; KKA. TD. nr. 107, v. 16a; BOA. TD. nr. 61, s. 34), Ak/çe Koyunlu (KKA.
TD. nr. 47, v. 314b; KKA. TD. nr. 145, v. 41a; KKA. TD. nr. 67, v. 112a.-112b),
BAÜ
SBED
12 (22)
193
Balıkesir
Üniversitesi Sosyal
Bilimler Enstitüsü
Dergisi
Cilt 12 Sayı 22
Aralık 2009
ss.192-215
Kara Keçili (KKA. TD. nr. 110, v. 151a, 155b), Kara Koyunlu (KKA. TD. nr. 145,
v. 130a), Kara Kuzulu (BOA. TD. nr. 30, s. 555), Kara Koçlar (BOA. TD. nr. 49, s.
107) isimleri örnek olarak verilebilir. Karaca Koyunlu isminin de onların
besledikleri koyunların renginden almış olabilecekleri söylenebilir. Bununla
birlikte, kaynaklarda taifenin ismi Bayramlı Karaca Koyunlusu olarak geçmektedir.
Taifenin bu şekilde neden isimlendirildiği -şimdilik- meçhul olmakla birlikte,
taifenin nispet edildiği Bayram isimli kişinin taifenin boy beyi veya kethüdası olma
ihtimali oldukça yüksektir (Sümer, 1980: 367; Şahin, 2006: 121). Diğer taraftan
Bayramlı isimli bir cemaatin taife içinde ön plana çıkmasıyla bu ismin kullanılmış
olabileceği de düşünülebilir. Ancak ilk tahrirlerde Bayramlı isimli cemaate tesadüf
edilmezken, sadece 1550 tarihli son tahrirde Bayramlı isimli iki cemaat mevcuttur
(BOA. TD. nr. 270, s. 47, 52) İlk tahriri 1466-7 tarihinde düzenlenen taifenin
içinde Bayramlı cemaatine ancak 1550 tarihinde rastlanması bu ihtimali ortadan
kaldırmaktadır.
Öte yandan Menteşe sancağında yaşayan Karaca Koyunlular ile Doğu
Anadolu’da kurulan Kara Koyunlu Devleti arasında ilişkinin olduğu yönünde bir
bağlantı kurulmaya çalışılmıştır (Sarı, 2008: 59). Fakat, aynı ismi taşıyan bir konargöçer
taife ile siyasi faaliyeti sona ermiş bir devletin/beyliğin ilişkisini ortaya
koyacak arşiv belgelerinden mahrum olmamızdan dolayı (Gündüz, 2005: 32), Batı
Anadolu bölgesinde yaşayan Karaca Koyunlu Yörükleriyle Doğu Anadolu’da
kurulan Kara Koyunlu Devleti arasında bir bağlantından söz etmek mümkün
değildir. Nitekim Kara Koyunlu Devleti’nin 1468 tarihinde yıkılması (Uzunçarşılı,
2003: 185), Karaca Koyunlu Yörüklerinin ise ilk tahrirlerinin 1466-7 tarihlerinde
düzenlenmiş olması bu olasılığı ortadan kaldırmaktadır. Kara Koyunlu Devleti
bakiyelerinin Batı Anadolu’ya gelmesi, ancak diğer Türkmen toplulukları gibi,
XVI. yüzyıldan sonra olmalıdır. XV. ve XVI. yüzyıllarda Batı Anadolu’ya ait
tahrir defterlerinde Türkmen başlığı altında kaydedilen konar-göçerler ancak birkaç
cemaatle sınırlıdır (Gülten, 2008: 94).
3. DAĞILDIKLARI SAHALAR
Karaca Koyunlu taifesi Aydın ve Menteşe sancaklarında yaşamışlardır. Her
iki bölgede yaşayan taifelerin isimlerinin aynı olmasından dolayı aralarında bir
bağlantının olduğu düşünülebilir. Menteşe sancağında yaşayan taife nüfus artışı ve
buna bağlı olarak yaylak ve kışlak sıkıntısı yüzünden Aydın sancağından ayrılarak
belirtilen bölgeye gelmiş olabilir. Yörükler arasında bu tür örneklere rastlamak
mümkündür (Gülten, 2009: 235–242). Diğer taraftan Menteşe sancağındaki
taifenin Aydın sancağındaki taifeden bağımsız bir şekilde temsil olabilecekleri
ihtimali de gözden uzak tutulmamalıdır.
Aydın ve Menteşe sancağında yaşayan cemaatlerin zaman zaman farklı
kazalarda tahrire tabi tutuldukları görülmektedir. Bu durum, cemaatlerin hareket
halinde olması nedeniyle tahrir sırasında bulundukları kazaların farklı olmasıyla
açıklanabilir. Bu yüzden tahrirlerde cemaatlerin yaşadıkları yerler kesin olarak
tespit edilememektedir. Fakat Aydın sancağında yaşayan cemaatlerin tamamı
1466-7, 1473-7 ve 1476-7 tarihli tahrirlerde Tire kazasında gösterilmiştir. Kanuni
döneminde düzenlenen tahrirden itibaren ise cemaatlerin bağlı oldukları kazalar
belirtilmeye başlanmış olmasına karşılık, cemaatlerin bulundukları yerlerin sıhhatli
bir şekilde kaydedildiği söylenemez.
Tahrirlerden tespit edilebildiği kadarıyla Aydın sancağında bulunan
cemaatlerden Dermeyan, Çenğli ve Küçük Ali Ayasuluğ kazasında (BOA. TD. nr.
176, s. 148, 149, 190; BOA. TD. nr. 270, s. 10–11); Derzi Ali, Beğiler, Darıcılar,
Sarıcalar, Ahiler, Kan Tura, Sadıklar, Budaklar, Arğulu, Hacı Dağ Eri, Ali Hanlar
ve Eskiciler, Bohyalı, Sevinçler ve Eymirli Birgi kazasında (BOA. TD. nr. 414, s.
5, 24, 42; BOA. TD. nr. 176, s. 162, 163, 165, 167, 168, 169, 172-176, 181-185;
Batı
Anadolu’da
Bir Yörük
194
BOA. TD. nr. 270, s. 22-26, 48, 55-59); Yonca, Penbeğan, Çamurlu, Ulu Serli, Bey
Gözü, Bayramlı ve Germiyancık Güzelhisar kazasında (BOA. TD. nr. 176, s. 188–
190; BOA. TD. nr. 270, s. 45–47); Derzi Ali cemaatinin bazı kollarıyla Öksüzler,
Boynuz Sökümü, Karaca Koyunlu, Balçık Havlu, Çobansalar, Bayramlı ve
Koğluca İzmir kazasında (BOA. TD. nr. 414, s. 2–4; BOA. TD. nr. 176, s. 141–
144; BOA. TD. nr. 270, s. 49–53); Ahiler ve Darıcılar cemaatlerinin bazı kolları ile
Köseler ve Çallı Sart kazasında (BOA. TD. nr. 414, s. 30; BOA. TD. nr. 176, s.
169–171, 176–181; BOA. TD. nr. 270, s. 35–41, 54); Darıcılar cemaatinin bazı
kolları, Eymirli, Hamitli, Yunuslu, Uzuncalar, Büksüzler, Hoşavlı, Kayraklar,
Vaysal, Hızır Fakih, İpçiler, Hacı Hızır, Hacı Dağ Eri, Sevinçler, Turasanlar,
Tusiler, Beğiler, Çalışlar, Kayraklar, Toyranlı, Yoğunlar, Gedikler, Bohyalı,
Yonca, Taş Tepe, Karalar, Büksüzler, Yağmurlar, Kaşı Kara, Dündarlı, Kınıklar,
Uçarlar, Hoşavlı, Kara Aliler, Sadıklar, Yamanlı, Ali veled-i Sarı Eymir,
Tekyalılar, Nusretler, Keleş ve Ahmetler Tire kazasında (BOA. TD. nr. 414, s. 5–7,
11, 16, 18-26, 32–37, 47; BOA. TD. nr. 176, s. 144–74; BOA. TD. nr. 270, s. 2–9,
31–34); Boyarlar Kestel kazasında (BOA. TD. nr. 270, s. 48); İne Havlu, Kara
Hızırlar ve Kaya Başı Kütahya sancağının Honaz kazasında (BOA. TD. nr. 270, s.
61–62); Darıcı cemaatinin bazı kolları Saruhan sancağının Ilıca kazasında (BOA.
TD. nr. 176, s. 176, 180; BOA. TD. nr. 270, s. 35–37); Kara Koyunlu ve Işıklar
Kütahya sancağının Lazıkıyye kazasında (BOA. TD. nr. 270, s. 60–61); perakende
bir cemaat Saruhan sancağının Manisa kazasında (BOA. TD. nr. 270, s. 35);
Beğiler cemaatinin bazı kolları ise Yenişehir kazasında bulunmaktaydı (BOA. TD.
nr. 414, s. 23; BOA. TD. nr. 270, s. 42).
Menteşe sancağında bulunan tirlerden Timur Balat kazasında (BOA. TD. nr.
61, s. 107; BOA. TD. nr. 166, s. 488; BOA. TD. nr. 176, s. 133; BOA. TD. nr. 337,
v. 52b); Mustafa, Mustafa veled-i Hüseyin, Kancık Mustafa Bozüyük kazasında
(BOA. TD. nr. 61, s. 110; BOA. TD. nr. 166, s. 488; BOA. TD. nr. 176, s. 136;
BOA. TD. nr. 337, v. 54b; KKA. TD. nr. 110, v. 47a); Hızır veled-i Hamza,
Durmuş veled-i İlyas, Timur veled-i Mustafa, Mustafa veled-i Yakup, Ali ElMezbur,
Nefs-i Kızıl Tepe, Panayır benam-ı Hamza veled-i Ali, Kızıl Tepe, Karaca
Koyunlu ve Yağasir (?) Çine kazasında (BOA. TD. nr. 61, s. 99–111; BOA. TD.
nr. 166, s. 487–488; BOA. TD. nr. 176, s. 123–138; BOA. TD. nr. 337, v. 50a-
52b); Karaca Koyunlu ve Yusuf veled-i Ahmet Defteran kazasında (BOA. TD. nr.
166, s. 488); Karaca Koyunlu, Ali veled-i Durmuş ve Hanlar/Canlar Mazun
kazasında (BOA. TD. nr. 61, s. 106; BOA. TD. nr. 166, s. 488; BOA. TD. nr. 176,
s. 132; BOA. TD. nr. 337, v. 54b-55a; KKA. TD. nr. 110, v. 47b-48b); Kösten,
Ereğli, Koca Hacı, Karaca Koyunlu, Mustafa veled-i Yakup ve Kara Ahmet Peçin
kazasında (BOA. TD. nr. 61, s. 108–109; BOA. TD. nr. 166, s. 488; BOA. TD. nr.
176, s. 134–136; BOA. TD. nr. 337, v. 52b-54a; KKA. TD. nr. 110, v. 46b-47a);
son olarak Seydi veled-i Beyli ise Sobuca kazasında tahrir edilmişti (BOA. TD. nr.
61, s. 104; BOA. TD. nr. 166, s. 488; BOA. TD. nr. 176, s. 130).

http://turkcetarih.com/wp-content/uploads/2015/07/BATI-ANADOLU%E2%80%99DA-B%C4%B0R-Y%C3%96R%C3%9CK-GRUBU-XVI.-Y%C3%9CZYILDA-KARACA-KOYUNLULAR.pdf

Microsoft Word - 015 sadullah gulten.doc

12 Ağustos 2016 Cuma

Kuş Dili ile Anlaşan Karadeniz Köyü - Giresun Kuşköy

11 Ağustos 2016 Perşembe

Sümerler ve Uygarlığın Başlangıcı

N.C.

5 Ağustos 2016 Cuma

The Petroglyph Museum at Gobustan in Azerbaijan

Bilim adamları "Tuva« Yeni Araştırma Elektronik dergisi "Türk halkları ve Amerikan Kızılderililerinin eserlerinde Kazakistan'ın bir topluluk keşfettiler

Bilim adamları Türk halkları ve Amerikan Kızılderililerinin eserlerinde Kazakistan'ın bir topluluk keşfettiler

Kazinform

Kazakistan, Türk halkları ve Amerikan Kızılderilileri kültür karşılaştırmalı araştırmanın Oryantalistler çalışmalarında şaşırtıcı bir benzerliği keşfetti.

Bu Kıdemli Araştırmacı, Şarkiyat Enstitüsü yazıyor. R.B.Suleymenova MES RK, makalesinde "Kazakhstanskaya Pravda" Tarihsel Bilimler Shaizada Tohtabaeva Doktor "Kazak Tukum itibaren papaya tohumu Navajo için."

ev işleri uzmanları tarafından yürütülen için Kazak ve Amerikan Kızılderilileri Ulusal uygulamalı sanat yakın bir ilişki bulunmuştur çünkü her şeyden önce büyük ilgi olduğunu. İki ülke eski adam için, ilk bakışta, aşılmaz gibi görünüyor okyanus şeklinde büyük bir boşluk paylaşılan çünkü bu bağlantı, ilgi çekici ve gizemli görünüyor.

Yani hala gelen Kazak ve Hint halklarının eserlerinde (eğer varsa) gibi birlik kaynaklanıyor? tespit Kazak ve Navajo Hint kabile dokuma sanatında örneğin kitle, paralellikler çünkü. renk benzerliği, iki halkın süs motifleri ve kompozisyon kararlar knot dokuma kumaşlar gerçekten şaşırtıcı ve etkileyici. Paralellikler belli bir formda ve anlamsal birlik ile karakterize desen, basit ve karmaşık elementler ve motifler, takip edilebilir. homojen motifleri oluşan desenler birçok paralellik nihayet, tüm süsleme kompozisyonu renk özellikleri de dahil olmak üzere, mantıksal bir araya getirilmiş ve süs odaklanmak ve.

Amerikan Yerlileri Genesis uzun bilim dünyasına ilgi meselesi olmuştur. çeşitli aşamalarda güney Sibirya'nın avcıların - Michigan Üniversitesi'nden Amerikalı bilim adamları tarafından yapılan bir araştırmaya göre, ABD toprakları Asya kabileleri tarafından doldurulur. göç zamanı, tarihçilerin varsayımı ile, sürer yaklaşık 70 bin. 12 inci MÖ. eski insanlar, Chukotka alma, şimdi Bering Boğazı olarak bilinen Kuzey Amerika, ve Asya'yı ayıran dar boğaz geçti. Bu aynı zamanda Amerikan Yerlileri ve güney Sibirya halkının genetik araştırmanın sonuçlarını desteklemektedir. Bu hipotez, Batı ve Rus bilim adamlarının eserlerinde kabul edildi, önemli ölçüde soru genişlettik Kazak araştırmacılar artan gelişmedir. Ve, sırayla, Asya değil, aynı zamanda Türk kabileleri sadece gerekçeleri afinite Amerikan Kızılderililerinin bir dizi ortaya koymuştur.

Sovyet zamanında bile bilinen oryantalist Abrar Karimullin yirminci yüzyıla kadar on yedinci yüzyıldan beri, pek çok bilim adamı, Türk etnik gruplar ile dikkat çeken antropolojik, dilsel (fonetik dil, ses tonu) Maya, Quechua, Sioux Kızılderili kabileleri benzerlik ve diğer dikkat çekmiştir olduğunu yazdı. Örneğin, 1970 Maya dilleri ve Türk halklarının karşılaştırmalı analizi sonuçları belirten İsveçli oryantalist Stig Wikander, genetik ilişki sonuca geldi. Ünlü Rus bilim adamı Yuri Knorozov bakılmaksızın S. Wikander da 300 kelime Türk etnik grupları taşıyan ve Maya Hint en önemli, temel kavramların dilsel benzerlik kurdu.

Amerikan Kızılderilileri ve Kazakların maddi kültür gözlenen İnanılmaz paraleller. Sanat ve farklı derin özgünlük ve anlamlılık iki halkın Meslekler. "Dil" bir tür, geçmişte, bilişsel, iletişimsel, sanatsal, estetik,-büyülü dini ve diğer fonksiyonları yapılan - Böylece ana sanat araçlar, halk geleneksel yaşam nesnelerin büyülü hayatı ile doludur, bu tasarım oldu. İşte bazı karşılaştırmalı çalışmalar süsleme öğeleridir. Örneğin, bir üçgen motifi, üç numaraya ile ilişkilendirerek (Ush - Kazaklar; Osh - Maya), üç dikey seviyeleri temsil: - Celestial, orta - toprak ve alt - yeraltı üst. Ancak, Türk ve Hint kültür üçgeninde bir tılsım olarak kullanılmıştır.

Biz Türk ve Hint halklarının geleneksel kültüründe uzay nesneleri yıldızlı, antik kültüne açarsanız güneş, ay, yıldızlar popüler motifler vardır ve Samanyolu, Venüs, Kuzey Yıldızı, Büyükayı, Ülker. Maya dilinde Kazak kun kun ve - Türk halklarının ve Hintlilerin sanat ve zanaat Karşılaştırmalı güneş işaretleri değil, aynı zamanda başlık (bir vorteks çıkışında, merkezi bir nokta ile haç ışınları yayan bir daire şeklinde) sadece ince benzerlikler ortaya koymaktadır. Geçmişte Kazaklar ve Kızılderililer yıldızlarla ruhları korelasyon olduğunu eklemek gerekir.

iki milletin gelenekleri yaygın yeşillik görüntüsü, yonca, çiçek, doğurganlığı, sonsuz yenilenmesini ve yaşam yeniden doğuş sembolize sebze tohumları, karşılaştırıldı. Kazak ve Amerikan Kızılderilileri temsil tohumları, örneğin, Navajo sağlıklı bir yavru ve doğurganlık ile ilişkili bulunmuştur. Bunlar çiçek motifleri, yani Tukum (Kazakça - tohumlar) birçok mücevher Kazakların görünür.İlginçtir ki, Navajo Nation bu konuda o kavun tohumları tercih edilir.

nedeniyle folklor ve tamgas mühürlü bazı kabileler ve klanlar totem olan farklı hayvanlara iki ulusun geleneksel kültüründe çok ortak yönleri. Kazak, özellikle keçe ve nakış genellikle stilize boynuzları sunmak, sanat uyguladı. Bazı cinslerin totemi - Hint geleneğinde bir geyik popüler görüntü de. Kuvvet, Dayanıklılık ve özgürlük - Geyik sevgi, şefkat ve nezaket ve geyik fikrini şahsında. Yaban hayatı görüntülerin Türk halklarının uygulamalı sanatlar stilize formda sık sık yeniden varsa, Hint sanat (anıtsal heykel, kaya resimleri), oyunların önemli bir yüzdesi gerçekçi bir şekilde alır.

halkların uygulamalı sanatlar bölgesindeki en popüler karşılaştırılmıştır kuş görüntüleri hemen hemen tüm ulusların gökyüzü, güneş, üst dünya ile ilişkilendirilmiştir vardır. kosh - Kazaklar kuş dilinde құs ve Maya adında. Hint geleneğinde, kartal ilahi güç şahsında. Bütün hayvan Kazak ve Hintlilerin uygulanan sanat hem de izlenebilmektedir imajının ilkesi yerine motifi, yani gaga, pençeleri ve gözleri "benekli" olması ilginçtir.

iki ülke karşılaştırıldığında işlerin belirlenen doğurganlığı simgeleyen bir kurbağa aldı. Bu ilginç aynı kelime tarafından çağrılan Kazaklar ve Hintliler (özellikle Maya) kurbağa olduğunu - baқa.

konu yerli sanatsal motifler arasında, açıkça Kazak ve Hintlilerin gelenekleri tecelli sihirli değerler, özel ilgi oklar ve acele soğan resimdir. süsleme ürünleri kendi görüntüleri negatif güçlere karşı bir koruma olarak sundu. Buna ek olarak, antik çağda insanlar bir düzende yay, ok ve sivri, benim görüşüme göre, motiflerin sembolik katmanlarını yansıtan, büyük, sağlıklı yavrular, katkıda bulunabilir inanıyordu.

Hala geometrisation süs motifleri toplumu kabul etmek istiyorum. Benzer Örneğin, çapraz, kare, eşkenar dörtgen, çizgili, üçgenler, zikzak, paralelkenar şeklinde basit ve karmaşık unsurlardır. ve Kazak Hint motiflerin sanat çok dişli elmas, pırlanta haç, çok zigzagovidnaya hattı, yay ve ok, boynuzları, örümcek, kuş ve diğer ilişkili. Böyle (Kazakça - korzhyn) Navajo Yün Cape lideri ve valiz Kazakça gibi bazı dokuma ürün, dekorasyon bina karşılaştırılabilir merkezli ilkesi, merkez modülüne karakteri geometrik süs motifleri oluşan. Önemli benzerlik kendisi kompozisyon fikirler: kapanış çerçeveler içinde tekrarlanan hafifçe değişen statik ve dinamik çoklu çapraz elmas şeklindeki kontur, bir kombinasyonu yoluyla ritim çeşitli. karşılaştırıldığında ürünlerin ve lezzet yankıları - sarı, siyah, kırmızı ve toprak renkleri bir arada. süs motifleri benzer ve sembolik yorumlama. Özellikle, haç hem karşılaştırıldığında örneklerinde dört kardinal yön ve aynı zamanda güneşi sembolize; elmas doğurganlık, zigzagovidnaya hattı anlamına gelir - bir gökkuşağı.

Böylece, dokuma ulusal uygulamalı sanat Hint ve Kazak ürünlerinin karşılaştırmalı analizi, mücevher ve halk sanatının diğer formları çoğunlukla benzerlik ve süs dahil tekniği, kategori, form, anlamsal içerik bazen kimliğini, kurmanızı sağlar antik kozmoloji bir sembolü. Ama zamanla, motiflerin bazıları, yeni dernekler daha sonra bir gelenek haline yeni bir yorum aldınız dayalı, özgün anlamını kaybetmiş. Tüm bu insan ölçeğinde toplum birleştirici düşünme farklı yorumlara yansıtan, ya da genetik bir ilişki gösterebilir.Bilim adamları "Tuva« Yeni Araştırma Elektronik dergisi "Türk halkları ve Amerikan Kızılderililerinin eserlerinde Kazakistan'ın bir topluluk keşfettiler